Бала – ол адамзат ұрпағының жалғасы, болашағынан күтер үміті мен көрер қызығы. Бала – өмірдің гүлі, ата-ананың жанына шуақ сыйлайтын көз қуанышы. Ол – келешектің жалғасы, болашақтың бастауы. Балаларсыз бұл дүниенің сәні бар ма, сірә..? Әрине жоқ! Жер бетінде балалық балдәурен шақты басынан өткермеген бірде-бір адам баласы жоқ шығар. Адамзат тарихындағы ұлы тұлғалар да, даналар да, ғалымдар да, бай-патша, діндарлар да, батырлар мен ақындар да, әнші-жыршы, күйшілер де балалық атты әлемнің бал-шырынын татып, балшығында армансыз аунаған.
Халқымыздың ғасырлардан бергі даналығын еске алып, өткенге ой жүгіртсек «Адамның бақыты балада» деген қанатты сөзі еріксіз ойға оралады. Адам баласын жүзінен нұр тайып, қартайған шағында нағыз бақытты, тәрбиелі ұрпағы ғана басына көтеріп, құрметпен қастерлеп, қадіріне жетіп, ерекше ілтипатпен сыйлай алады. «Адам ұрпағымен мың жасайды» деген аталы сөз де ел аузында тегіннен-тегін айтылмаса керек-ті.
Жалпы сәбиді, баланы күнәсіз періштеге балап жатады дана халқымыз. Шынында да жүрегі әппақ, көңілі ашық, бәрін «шын» деп қабылдайтын балаларымыз періште емей немене? «Жас баладай ақкөңіл екен», «Баладай уайымсыз, қайғысыз болыңдар…» деген, тағы басқа ізгі сөздер мен жүректен шыққан ақжарма тілектер де халық арасында жиі айтылады.
Бала өмірдің жалғасы болғандықтан, халқымыз бала тәрбиесіне баса назар аударып, өзіндегі бар асыл сөз, даналық ойларын балаға арнап, ғасырлар бойы жинақтап, іріктеп алған тәжірибесі мен ізгі қасиеттерін балаларының бойына сіңіруге тырысқан. Халқымыздың данышпан ұлы Абай бабамыз: «Адамның жақсы болуы тегінде емес, тәрбиесінде, ақылында, өнер-білімінде. Адамға үш алуан адамнан мінез жұғады: ата-анадан, ұстазынан, құрбысынан. Әсіресе олардың қайсысын жақсы көрсе, содан жұғады» деп осы үшеуінен баланың болашағы шешілетінін ескерткен.
Ал, бүгінгі таңда бүкіл адам баласының алдында тұрған зор міндет – болашақ ұрпақтың бақытты өмірін қалыптастыру. Олардың өмірінің қауіпсіз болуы, дендерінің сау болуы, болашақ ұрпаққа сапалы білім мен саналы тәрбиенің берілуі кез келген азаматтың міндетіне айналуы керек. Осы тұрғыда отбасының атқарар міндеті ұлан-ғайыр. Ол туралы данышпан бабаларымыз «Ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілерсің» деп бір-ақ ауыз сөзбен түйіндеген. Жақсы отбасында тәрбие мен білім алған бала келешекте елінің, жерінің қамын ойлап, Отанына жан-тәнімен қызмет ететін бірегей тұлға болып қалыптасады. Елімен бірге қуанып, елімен бірге қабырғасы қайыса қайғыратын нар тұлғалар барда, төл мемлекетіміздің де болашағы зор болмақ.
Отбасы үлкен қуаныш, шаттық, мейірімділік, қамқорлық, сүйіспеншіліктің ордасына айналған кезде, бала сол отбасының бақытына айналады. Сол бақытымызды бағалап, жас ұрпақтың келешегін берекелі, мерекелі етуге бәріміз бір кісідей жұмыла атсалысайық. Сүйіспеншілік пен қамқорлықта өскен балаларымыз келешекте тұғыры биік еліміздің көк туын желбіретіп, атақ-даңқын бар әлемге асқақтатары түсері сөзсіз.
Гүлбақыт ИБРАИМОВА
